5 Amatzyahu het Y’hudah bymekaar laat kom en bevelvoerders oor ’n duisend en bevelvoerders oor ’n honderd oor hulle aangestel, volgens die huise van hulle vaders, regdeur die hele Y’hudah en Binyamin. Hy het hulle getel van twintig jaar oud en daarbo en gevind dat hulle drie honderd duisend jongmanne was, wat swaard en skild kon hanteer, in staat om te gaan oorlog maak.
6 Hy het ook ’n honderd duisend dapper magtige manne uit Yisra’el vir ’n honderd talente silwer gehuur.
7 Daar het egter ’n profeet van God na hom toe gekom en gesê: “O koning, laat die hele leër van Yisra’el nie saam met u gaan nie, want יהוה is nie by Yisra’el, of by die hele huis van Efrayim nie.
8 U sal in ’n groot geveg betrokke raak en יהוה sal u laat val voor u vyande, want u het יהוה nie gelofprys nie, want Hy is die Helper en Een wat verhoog.”
9 Amatzyahu sê vir die man van God: “Watter oortreding het ek begaan deur die honderd talente vir die manne van Yisra’el te gee?” Die man van God antwoord: “יהוה is in staat om vir u baie meer as dit te gee, dubbel wat u gegee het.”
10 Toe het Amatzyahu die manne wat uit Efrayim gekom het afgesonder om weer huis toe te gaan, maar hulle het baie kwaad geword en hy het hulle in woede teruggestuur.
11 Amatzyahu het homself versterk en sy manne gelei en na die Vallei van Sout gegaan en tien duisend van die manne wat vanaf Se’ir is, verslaan.