1 Nou het dit gebeur dat toe Adoni-Tzedek, die koning van Yerushalayim, hoor dat Y’hoshua `Ai ingeneem en dit heeltemal vernietig het; net soos hy met Yerigo en sy koning gedoen het, so het hy met `Ai en sy koning gedoen en dat die inwoners van Giv’on vrede gesluit het met Yisra’el en in hulle land was,
2 hy baie bang geword het omdat Giv’on ’n groot stad was, soos een van die koninklike stede en omdat hy groter as `Ai was en al sy manne kragtig was.
3 Adoni-Tzedek, die koning van Yerushalayim, het daarom na Hoham, die koning van Hevron, na Pir’am, die koning van Yarmut, na Yafia, die koning van Lakhish en na D’vir, die koning van `Eglon, gestuur om te sê:
4 “Kom op na my toe en help my dat ons Giv’on kan aanval omdat dit met Y’hoshua en met die seuns van Yisra’el vrede gesluit het.”
5 So het die vyf Emoritiese konings bymekaargekom en opgetrek: die koning van Yerushalayim, die koning van Hevron, die koning van Yarmut, die koning van Lakhish en die koning van `Eglon; hulle en al hul leërmagte en hulle het by Giv’on gekamp en daarteen geveg.
6 Toe het die manne van Giv’on na Y’hoshua gestuur, na die kamp by Gilgal, om te sê: “Moenie u diensknegte in die steek laat nie, kom gou op na ons toe en red ons en help ons, want al die konings van die Emoriete, wat in die Bergland bly, het teen ons bymekaargekom.”