4 Wanneer Elkana sy offers bring, het hy gewoonlik gedeeltes van die offermaaltyd aan Peninna en haar kinders gegee.
5 Al het hy Hanna baie liefgehad, kon hy vir haar net een deel van die offer gee, omdat die Here nie vir haar kinders gegee het nie.
6 Maar Peninna het Hanna oor haar kinderloosheid gespot en verneder.
7 Dit het jaar na jaar gebeur wanneer hulle na die huis van die Here gegaan het. Dit het Hanna so laat huil dat sy nie wou eet nie.
8 “Wat makeer, Hanna?” het Elkana dan gevra. “Hoekom eet jy nie? Hoekom is jy so verdrietig net omdat jy nie kinders het nie? Jy het mos vir mý! Is ek dan nie beter as tien seuns nie?”
9 Op ’n keer toe hulle weer by Silo was, het Hanna ná die offermaaltyd na die heiligdom van die Here gegaan. Die priester Eli het op sy gewone plek by die ingang gesit.
10 Hanna was baie ontsteld en terwyl sy onbedaarlik huil, het sy tot die Here gebid. Sy het