14 Ek herstel die voorspoed van Egipte en bring hulle terug na die land van Patros, die land van hulle herkoms, maar dan sal Egipte ’n onbelangrike land wees.
15 “Dit sal die kleinste van die nasies wees, nooit groot genoeg om hom weer bo die ander te verhef nie. Ek maak dit so swak dat dit nie weer oor ander nasies sal regeer nie.
16 “Dan sal Israel nie weer in versoeking kom om op Egipte vir hulp te steun nie. Nee, Egipte sal Israel herinner hoe sondig hy was toe hy sy hoop op Egipte gestel het. Dan sal hulle besef dat Ek die oppermagtige Here is.”
17 Op 26 April, in die 27ste jaar wat koning Jojagin in ballingskap was, het die Here vir my gesê:
18 “Mensekind, die leër van koning Nebukadnesar van Babilon het so hard teen Tirus baklei dat die soldate se koppe kaal geskaaf en hulle skouers deurgeskuur is. Maar hulle kon niks as buit uit Tirus saamneem om die soldate mee te vergoed nie.
19 Daarom sê die oppermagtige Here: Ek gaan Egipte aan Nebukadnesar, koning van Babilon, gee. Hy dra Egipte se rykdom weg en plunder sy skatte om sy leër se lone te betaal.
20 Ek gee hom Egipte as beloning vir sy werk, sê die oppermagtige Here, want hy het vir My gewerk toe hy Tirus verwoes het.