8 Juda sê toe vir Er se broer Onan: “Gaan na jou broer se weduwee Tamar toe en verwek vir jou broer kinders by haar.”
9 Maar Onan was nie bereid om ’n kind te hê wat nie sy wetlike erfgenaam sou wees nie. Dus het hy, elke keer wanneer hy met Tamar gemeenskap gehad het, gesorg dat sy saad op die grond kom om te verhoed dat hy vir sy broer ’n erfgenaam verwek.
10 Vir die Here was dit ’n slegte ding dat hy nie vir sy broer ’n kind wou verwek nie. Daarom het die Here Onan ook laat sterf.
11 Juda sê toe vir Tamar, sy skoondogter: “Gaan terug en woon liewer as ’n weduwee by jou ouers totdat my seun Sela groot genoeg is om met jou te trou.” Maar eintlik was Juda glad nie van plan om dit te doen nie, want hy was bang dat Sela met dieselfde lot as sy broers getref sou word. Tamar het toe na haar ouerhuis toe teruggegaan.
12 Mettertyd het Juda se vrou, Bat-Sua, gesterf. Ná die routyd het Juda en sy vriend Gira van Adullam na Timna gegaan waar skeerders besig was om sy skape te skeer.
13 Iemand het vir Tamar gesê: “Jou skoonpa is op pad Timna toe om sy skape te laat skeer.”
14 Tamar het opgemerk dat Sela nou al groot genoeg was, maar dat Juda nie sy belofte nagekom het nie. Sy het haar rouklere uitgetrek, ’n sluier aangesit en haarself vermom. Toe het sy langs die pad na Timna, by die poort van die dorpie Enajim, gaan sit.