2 И не влизай в съд със слугата Си, защото няма да се оправдае пред Теб нито един жив човек.
3 Защото врагът преследва душата ми, стъпка до земята живота ми, направи ме да живея в тъмни места, като мъртвите от древността.
4 Затова духът ми е отпаднал вътре в мен, сърцето ми е ужасено вътре в мен.
5 Спомням си дните на древността, размишлявам за всичките Твои дела, размислям за творението на ръцете Ти.
6 Простирам ръцете си към Теб, душата ми жадува за Теб като изнурена земя. (Села.)
7 Послушай ме бързо, ГОСПОДИ, духът ми отпада! Не скривай лицето Си от мен, за да не стана като онези, които слизат в рова.
8 Дай ми да чуя рано милостта Ти, защото на Теб се уповавам; покажи ми пътя, по който трябва да ходя, защото към Теб издигам душата си.