27 Sa pagkawas ni Jesus, gisugat siyag usa ka tawo nga giyawaan nga gikan sa lungsod. Kining tawhana wala na magsul-ob ug bisti sa dugayng panahon ug didto na magpuyo sa mga langub nga gihimong lubnganan.
28 Sa pagkakita niya kang Jesus misiyagit siya, unya mihapa sa iyang atubangan ug miingon sa kusog nga tingog, “Jesus, Anak sa Labing Halangdong Dios! Unsa may tuyo mo kanako? Ayaw intawon ako pagsakita!”
29 Gisulti niya kini tungod kay nagsugo man gud si Jesus sa yawa sa paggula gikan kaniya. Kining tawhana kadaghan na atakiha sa yawa ug bisan ganig bilanggoon siya ug kadenahan ang iyang mga kamot ug mga tiil, bugtoon niya ang kadena ug dad-on siya sa yawa ngadto sa dapit nga awaaw.
30 Nangutana si Jesus kaniya, “Unsay imong ngalan?”Ug siya mitubag, “Panon” (tungod kay daghang mga yawa nga misulod kaniya).
31 Unya nagpakiluoy ang mga yawa kang Jesus nga dili unta sila paambakon sa bung-aw.
32 Sa dapit nga dili layo may usa ka dakong panon sa mga baboy nga nanag-ungad sa bakilid. Ang mga yawa mihangyo kang Jesus nga tugotan sila nga mosulod sa mga baboy ug miuyon si Jesus.
33 Busa ang mga yawa nanggula sa tawo ug nanulod sa mga baboy. Ang tibuok panon nanagan sa ilang pagdulhog sa bakilid ug nangambak sa pangpang ngadto sa lanaw ug nangalumos.