1 Gikan ni Santiago nga sulugoon sa Dios ug sa Ginoong Jesu-Cristo:Alang sa tanang katawhan sa Dios nga nagkatibulaag sa tibuok kalibotan. Komusta!
2 Mga igsoon, isipa nga bulahan kamo kon ang tanang matang sa pagsulay moabot kaninyo
3 kay nasayod kamo nga ang inyong pagtuo gisulayan lamang aron kamo mahimong malahutayon.
4 Paniguroa nga ang inyong pagkamalahutayon mahingpit aron mahingpit gayod kamo ug dili makulangan sa bisan unsa.
5 Apan kon diha kaninyo may nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios ug dili gayod siya mapakyas kay ang Dios mahinatagon ug maluluy-on man sa tanan.
6 Apan papangayoa siya uban ang pagtuo sa wala gayoy pagduhaduha kay ang nagduhaduha sama sa balod nga mosunod bisag asa huypa sa hangin.
7 Ang tawo nga sama niini dili makapaabot nga hatagan sa Ginoo sa iyang gipangayo
8 kay maduhaduhaon man siya ug walay tumong sa tanan niyang buhaton.
9 Ang kabos nga igsoon angay maglipay kay pauswagon sa Dios
10 ug ang dato nga igsoon kinahanglan nga magpaubos kay siya mahanaw lamang sama sa bulak sa balili.
11 Ang adlaw mosubang uban sa naglagiting nga kainit nga makapalaya sa balili ug ang bulak niini malarag ug mahanaw ang iyang katahom. Sama niini ang dato; takulahaw lang nga mamatay siya samtang nagkapuliki sa iyang mga patigayon.
12 Bulahan ang tawo nga mobarog taliwala sa mga pagtintal kay sa iyang pagdaog makadawat siya sa kinabuhi, ang ganti nga gisaad sa Dios alang niadtong mga nahigugma kaniya.
13 Kon ang usa ka tawo tintalon, dili siya angay moingon, “Kining tintasyon gikan sa Dios.” Kay ang Dios dili man matintal sa pagbuhat ug daotan ug dili usab siya motintal kang bisan kinsa.
14 Apan moabot ang tintasyon kon ang tawo hayluon ug danihon sa daotan niyang tinguha.
15 Unya ang iyang daotang tinguha manamkon ug manganak ug sala ug inigkahingkod na sa sala, magdala kinig kamatayon.
16 Minahal kong mga igsoon, ayaw kamo palimbong!
17 Ang tanang maayo ug hingpit nga mga gasa naggikan sa langit; gikan kini sa Dios nga maoy nagbuhat sa mga kahayag diha sa langit. Dili gayod siya mausab o magpakitag landong sa pagkausab.
18 Sa iyang pagbuot gihimo kita niyang mga anak pinaagi sa pulong sa kamatuoran aron sa tanan niyang binuhat mahisama kita sa unang mga bunga.
19 Minahal kong mga igsoon, timan-i kini! Kinahanglan nga andam kamong tanan sa pagpamati apan dili madalidalion sa pagsulti o dali nga masuko.
20 Ang kasuko sa tawo dili makatabang sa pagkab-ot sa matarong nga katuyoan sa Dios.
21 Busa isalikway ninyo ang tanang ngil-ad nga batasan ug daotang mga buhat ug dawata nga mapaubsanon ang pulong nga gitisok sa Dios diha sa inyong kasingkasing kay makaluwas kini kaninyo.
22 Ayaw limbongi ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagpamati lamang sa pulong sa Dios; hinuon, tumana kini.
23 Ang mamati sa iyang pulong apan dili magtuman niini, mahisama sa usa ka tawo nga manamin ug makakita sa iyang tinuod nga hitsura.
24 Makasud-ong siya sa iyang kaugalingon apan inigpahawa na niya, malimot lang dayon siya sa iyang hitsura.
25 Apan ang tawo nga magsusi pag-ayo sa hingpit nga kasugoan nga naghatag ug kagawasan sa mga tawo ug magpadayon sa pagtamod niini, panalanginan sa Dios ang iyang buhaton kay dili man siya kutob ra diha sa pagpamati.
26 Kon may nagtuo nga siya relihiyoso apan wala magpugong sa iyang dila, walay kapuslanan ang iyang tinuohan ug naglimbong siya sa iyang kaugalingon.
27 Alang sa Dios nga Amahan, ang putli ug matuod nga tinuohan mao ang pag-atiman sa mga ilo ug mga biyuda sa ilang kalisod ug ang pagmatngon nga dili kabulingan ang iyang kaugalingon sa kangil-ad sa kalibotan.