20 Ang Ginoo nag-ingon,“O Israel, dugay ka nang nagsalikway sa akong awtoridad.Nagdumili ka sa pagsunod ug pagsimba kanako.Sa matag bungtod ug ilalom sa mga buhing kahoynagsimba ka sa mga diosdios sa pagpasanay.
21 Gitanom ko ikaw sama sa piniling paras gikan sa labing maayong binhi.Apan sud-onga kon naunsa na ikaw karon!Sama na ikaw sa dunot nga paras nga wala nay kapuslanan.
22 Bisag hugasan pa nimo ang imong kaugalingon ug manabon ka pa pag-ayo,makita ko gihapon ang lama sa imong kasal-anan.
23 Unsaon mo pag-ingon nga wala ka makasalaug nga wala ka mosimba kang Baal?Nagpakasala ka didto sa walog;pamalandongi ang imong gibuhat!Sama ka sa kamelyo nga magdagandagan sa panahon sa tingpangulag.
24 Sama ka sa ihalas nga kabayo nga naanad sa diserto;sa panahon sa tingpangulag lisod pugngan,ug sayon rang duolon sa laki.
25 Israel, dili ka kinahanglan magtiniil o mag-antos sa kauhaw.Apan miingon ka, ‘Dili kana mahimo!Gimahal ko ang ubang mga diosbusa sunodsunoron ko gayod sila!’”
26 Ang Ginoo nag-ingon,“Sama nga ang kawatan maulawan sa panahon nga madakpan,kamo usab, katawhan sa Israel, maulawan gayod,lakip kamong mga hari ug mga panguloingon man ang inyong kaparian ug mga propeta.