1 Nag-ingon ang Ginoo,“O katawhan sa Israel, kon mobalik kamo, balik ngari kanako.Kon isalikway ninyo ang mga diosdios nga akong gidumtan,ug dili na magbudhi kanako,
2 may katungod ug may katarongan na kamo nga manumpa sa akong ngalan.Unya ang tanang kanasoran mohangyo kanako nga panalanginan ko silaug magdayeg sila kanako.”
3 Giingnan sa Ginoo ang katawhan sa Juda ug sa Jerusalem,“Daroha ang inyong darohon nga kaumahan;ayaw isabod ang inyong binhi sa katunokan.
4 Tumana ninyo ang kasabotan tali kaninyo ug kanako.Itugyan kanako ang inyong kasingkasing,kamong katawhan sa Juda ug sa Jerusalemaron dili mosilaob ang akong kasukotungod sa inyong daotang mga buhat;inigsilaob unya sa akong kasuko,wala gayoy tawong makapuypoy niini.”
5 Patingoga ang trumpeta ngadto sa tibuok nasod!Singgit ug kusog!Papundoka ang katawhan sa Juda ug sa Jerusalemug padagana ngadto sa mga kinutaang siyudad.
6 Giyahi sila paingon sa Sion.Palikaya sila sa walay langankay nagpadala ang Ginoo ug dakong katalagman gikan sa amihanan.
7 Migula na gikan sa iyang tagoanan ang usa ka liyon,ang tiglaglag sa kanasoran.Ania siya aron ang Juda laglagon niya sa hingpit.Lumpagon gayod ang mga siyudad sa Judaug wala nay magpuyo niini.
8 Busa pagbisti kamog sakoug pagminatay kamo ug pagbangotankay wala pa mahupay ang bangis nga kapungot sa Ginoo batok sa Juda.
9 Nag-ingon ang Ginoo, “Niadtong adlawa ang mga hari ug mga kadagkoan mawad-ag kaisog. Mahikugang ang mga pari ug mahibulong ang mga propeta.”
10 Unya miingon ako, “O Ginoong Dios, gilimbongan mo ang katawhan sa Jerusalem! Nag-ingon ka nga may moabot nga kalinaw apan karon namiligro sa espada ang ilang kinabuhi.”
11 Moabot ang panahon nga ang katawhan sa Jerusalem pahibaloon nga adunay makapasong hangin nga mohuros gikan sa kamingawan ug mohapak kini sa katawhan sa Ginoo. Dili kini huyohoy nga mopalid sa tahop.
12 Ang hangin nga ipadala sa Ginoo kusog kaayo. Karon ang Ginoo mismo ang nagpakanaog ug silot sa iyang katawhan.
13 Ang kaaway nagpaingon na nganhi nga daw panganod,ang karwahing iggugubat niya sama sa alimpulos;tulin pa sa agila ang iyang mga kabayoug sigurong mangamatay gayod kita.
14 Jerusalem, hinloi sa daotan ang imong kasingkasing aron ka maluwas.Hangtod anus-a ka maghunahuna ug daotan?
15 Ang mga mensahero gikan sa Dan ug sa Efraimmaoy nagdala sa daotang balita.
16 Gipasidan-an nila ang kanasoran ug ang Jerusalemnga umaabot ang mga kaaway nga gikan sa layong nasod.Maninggit sila batok sa mga siyudad sa Juda;
17 libotan nila ang Juda sama sa himoon sa mga tawo nga nagbantayg umakay ang nasod misupil man sa Ginoo.Ang Ginoo maoy nag-ingon niini.
18 Juda, mahitabo kini kanimo tungod sa daotan mong mga buhat.Ang imong sala maoy nakaingon niining tananbusa bation mo ang kapait ug tumang kasakit.
19 Dili ko maantos ang kaguol;daw gikumot ang akong kasingkasing sa kasakit.Dili ko kapugngan ang akong gibati;nadungog ko ang tingog sa trumpeta ug ang singgit sa panaggubat.
20 Nagsunodsunod ang mga katalagmanug ang tibuok nasod nalukop sa kadaot nga nahimo niini.Sa kalit lamang nangaguba ang mga toldaug nangagusbat ang mga tabil niini.
21 Wala bay pagkatapos ang nakita kong panaggubat,ingon man ang nabati kong lanog sa trumpeta?
22 Nag-ingon ang Ginoo,“Mga buangbuang ang akong katawhan;wala sila makaila kanako.Sama sila sa kabataan nga walay buot,wala silay salabotan.Hanas na sila sa pagbuhat ug daotanapan dili sila maantigong mobuhat sa maayo.”
23 Unya mitan-aw ako sa yuta, wala kini mahitsura;mihangad ako sa langit ug nagngitngit lamang kini.
24 Mitan-aw ako sa kabukiran ug nakita ko nga natay-og kini,ingon man ang mga kabungtoran.
25 Wala akoy nakitang tawo;ang kalanggaman sa kahanginan nanglupad ug mipalayo na.
26 Nahimo nang diserto ang tabunok nga yuta.Nangagun-ob ang mga siyudadtungod sa mabangis nga kapungot sa Ginoo.
27 Kay ang Ginoo nag-ingon man nga mahimong diserto ang tibuok kalibotan apan dili kini niya laglagon sa hingpit.
28 Tungod niini, magbangotan ang yuta ug mongitngit ang langit.Mao kini ang giingon sa Ginooug dili na mausab ang iyang hunahuna.Nakahukom na siyaug buhaton gayod niya kini.
29 Sa kabanha sa mga tawong nagkabayoug sa mga tawong nagdalag mga pana,managan ang tanang katawhan.Ang pipila managan ngadto sa lasang,ang uban ngadto sa mga pangpang.Pamiyaan ang kalungsoranug dili na kini puy-an.
30 Alaot ka, O Jerusalem nga biniyaan!Nganong nagbisti kag pula?Nganong nangalahas ka man ug namintal sa imong mata?Anugon lang ang imong pagpaguwapakay gisalikway ka na sa imong mga hinigugma,ug buot ka nilang patyon!
31 Nadungog ko nga may nagtuaw sama sa babaye nga nagbati,tiyabaw sa babayeng nanganak sa iyang panganay.Tiyabaw kadto sa Jerusalem nga naglisod na sa pagginhawa.Gidupa niya ang iyang mga kamot ug mituaw, “Alaot ako!Ania na sila aron sa pagpatay kanako!”