14 “Kamong batid mopana, andama ang inyong kahimanan sa gubat batok sa Babilonia ug liboti ninyo siya. Ipana kaniya ang tanan ninyong udyong kay nakasala siya kanako.
15 Isinggit ang tawag sa pakiggubat ngadto sa tibuok siyudad. Miampo na karon ang Babilonia. Ang iyang mga paril nalumpag na. Mao kini ang akong panimalos ngadto sa mga taga-Babilonia. Busa panimalos usab kamo kanila. Paantusa sila sama sa ilang pagpaantos sa uban.
16 Ayaw itugot nga may magpugas diha sa Babilonia o may makaani diha niini. Tanang langyaw nga nagpuyo didto mahadlok sa kasundalohan nga moataki ug mamauli sila.”
17 Ang Ginoo miingon, “Ang katawhan sa Israel sama sa mga karnerong nagkatibulaag tungod kay gigukod sa mga liyon. Gihasmagan sila sa hari sa Asiria ug unya gikitkit ni Nabucodonosor nga hari sa Babilonia ang ilang kabukogan.
18 Tungod niini, ako, ang Ginoo nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, mosilot kang Nabucodonosor ug sa iyang nasod sama nga gisilotan ko ang hari sa Asiria.
19 Dad-on ko pagbalik sa ilang nasod ang katawhan sa Israel. Magkaon sila sa mga abot gikan sa Bukid sa Carmel ug sa Basan ug maangkon nila kutob sa ilang gusto ang mga abot sa kayutaan sa Efraim ug sa Gilead.
20 Inig-abot na niadtong panahona, mawagtang ang sala sa Israel ug ang pagkadaotan sa Juda kay pasayloon ko man ang mga tawo nga akong gibilin nga buhi. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”