29 “Mandoi ang mga batid mopana sa pagsulong sa Babilonia. Paadtoa didto ang maantigong mogamit sa pana. Liboti ninyo ang siyudad ug siguroha nga wala gayoy makaikyas. Pabayra siya sa tanang daotan nga iyang nabuhat ug siloti siya sama sa iyang pagpaantos sa uban kay mapagarbohon siyang misukol kanako nga balaang Dios sa Israel.
30 Niining paagiha ang iyang mga batan-ong lalaki pamatyon diha sa kadalanan sa siyudad ug malaglag nianang adlawa ang tanan niyang mga sundalo. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.
31 “Babilonia, garboso ka ra kaayo busa ako, ang Ginoong Dios nga Labing Gamhanan, nakig-away kanimo! Miabot na ang panahon sa pagsilot ko kanimo.
32 Napukan ang imong mapahitas-ong katawhan ug walay makatabang pagbangon kanimo. Sunogon ko ang imong mga siyudad ug laglagon ko ang tanan sa imong palibot.”
33 Nag-ingon ang Ginoo nga Labing Gamhanan, “Gidaugdaog ang katawhan sa Israel ug sa Juda. Gibantayan sila pag-ayo sa nagbihag kanila ug dili sila buhian.
34 Apan gamhanan ang ilang Manunubos. Si Yahweh nga Labing Gamhanan mao ang iyang ngalan. Siya gayod ang molaban kanila ug ang mohatag ug kalinaw sa kalibotan apan samukon niya ang katawhan sa Babilonia.”
35 Ang Ginoo nag-ingon,“Patyon ang katawhan sa Babilonia,ang iyang mga pangulo ug ang mga tawong makinaadmanon.