6 “Ang akong katawhan sama sa nawalang karnero nga gipasagdan sa ilang magbalantay didto sa kabukiran. Sama sila sa mga karnero nga naglatagaw didto sa mga kabukiran. Wala na sila makatultol sa ilang puloy-anan.
7 Atakihon sila sa makakita kanila. Ang ilang mga kaaway nag-ingon, ‘Nakasala sila sa Ginoo busa dili sala ang atong gibuhat. Misalig sa Ginoo ang ilang mga katigulangan ug sila angay untang magmatinud-anon kaniya.’
8 “Katawhan sa Israel, biya kamo sa Babilonia! Paninguhaa ninyo nga kamoy unang mobiya kaniya!
9 Kay tan-awa, aghaton ko ang mga lig-ong kanasoran sa amihan sa pagsulong sa Babilonia. Paandamon ko sila sa gubat batok sa siyudad ug ila kining mailog. Batid sila mogamit sa pana daw mga hanas ug hingigong mangangayam.
10 Tulison ang Babilonia ug dad-on nila ang tanan nga ilang higustohan. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
11 Miingon ang Ginoo, “Katawhan sa Babilonia, gisakmitan ninyo ang akong nasod! Bisag malipayon kamo sama sa baka nga gipagiok sa trigo, ug sama sa kabayo nga nagbahihi,
12 pakaulawan ug himoon kong alaot ang inyong siyudad. Ang Babilonia mahimong labing ubos sa tanang mga nasod ug mahimo siyang diserto.