8 Unya moingon pa gayod kamo,‘Maalam kami ug gihuptan namo ang balaod sa Ginoo.’Apan nasayod kamo nga giusab sa maluibong mga eskriba ang balaod.
9 Maulawan gayod ang mga maalam;mangalisang ug pamihagon sila.Gisalikway nila ang akong mga pulong;wala na silay kaalam.
10 Busa itugyan ko ang ilang mga asawa ngadto sa laing mga tawo.Panag-iyahon sa lain ang ilang kaumahan,kay ang tanan, batan-on ug hamtong, nanapi pinaagi sa limbong.Bisan ang mga propeta ug mga pari mga limbongan usab.
11 Gipasagdan lang nila ang mga samad sa akong katawhanbisag grabi na kaayo;moingon sila,‘Wala kini kaso,’nga unta namiligro man ang tanan.
12 Katawhan ko, gikaulaw ba ninyo ang inyong mga buhat nga daotan?Wala, bisan na lag diyutay unta.Busa pamatyon kamo sama sa uban;inigsilot ko kaninyo, wala gayoy makaikyas bisag usa.Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
13 “Gusto kong pundokon ang akong katawhansama sa usa ka tawo nga nagpundok sa iyang ani,apan sama sila sa tanom nga paras nga walay mga bunga;sama sila sa kahoyng igera nga walay mga igos;bisan gani ang mga dahon nangalaya.Busa gitugotan ko ang mga tagagawas sa pag-ilog sa yuta.”
14 Nangutana ang katawhan sa Dios,“Nganong manglingkod man lang gihapon kita dinhi?Tana! Managan kita sa mga kinutaang siyudad aron didto mamatay.Ang Ginoo nga atong Diosnagsilot kanato pinaagi sa kamatayon.Gihatagan kita niyag tubig nga makahilotungod sa atong pagpakasala batok kaniya.