5 Pabaskoga ako pinaagi sa pagpakaon kanakog pasas ug mansanas, kay naluya ako tungod sa gugma.
6 Giunlanan ko ang iyang walang bukton ug ang iyang tuong bukton nagagakos kanako.
7 Mga babaye sa Jerusalem, panumpa kamo pinaagi sa mga usa ug mga gasela nga dili ninyo pukawon ang gugma kon dili pa ang hustong panahon.
8 Nabati ko ang tingog sa akong hinigugma. Nagaabot na siya nga nagalukso-lukso sa mga bukid ug mga bungtod
9 sama sa usa. Tan-awa, tua siya sa gawas nagatindog luyo sa among dingding ug nagalili kanako diha sa mga rehas sa bintana.
10 Miingon siya kanako, “Dali na, mahal ko. Uban kanako, O matahom kong hinigugma.
11 Human na ang tingtugnaw ug ang ting-ulan.