1 Tibuok gabii akong nangandoy sa akong hinigugma diha sa akong higdaanan. Gimingaw ako kaniya, apan wala siya magpakita kanako.
2 Busa mibangon ako, ug gilibot ko ang siyudad, ang mga kadalanan, ug mga plasa. Gipangita ko ang akong hinigugma apan wala ko siya nakit-an.
3 Nakita ako sa mga guwardya sa ilang paglibot-libot sa siyudad. Gipangutana ko sila, “Nakita ba ninyo ang akong hinigugma?”
4 Sa dili pa dugay nga nakabiya ako sa mga guwardya, nakita ko ang akong hinigugma. Gigunitan ko siya pag-ayo ug wala ko na siya buhii hangtod nga nadala ko siya sa balay sa akong inahan, didto sa kuwarto diin ako gipakatawo.
5 Kamong mga babaye sa Jerusalem, panumpa kamo pinaagi sa mga usa ug mga gasela nga dili ninyo pukawon ang gugma kon dili pa ang hustong panahon.
6 Kinsa kining gikan sa kamingawan nga morag bagang aso nga inubanan sa kahumot sa mga mira ug insenso — mga pahumot nga ginabaligya sa negosyante?
7 Si Solomon kana nga gidayongan diha sa iyang lingkoranan ug gilibotan sa 60 ka pinakaisog nga mga sundalo sa Israel.
8 Nagtakin ang matag sundalo ug espada ug hanas sila sa pagpakiggira. Andam sila kon may moataki kanila bisan sa kagabhion.
9 Ang lingkoranan ni Haring Solomon hinimo gikan sa mga kahoy nga gikan sa Lebanon.
10 Ang mga haligi niini hinaklapan ug plata ug ang sandiganan bulawan. Ang lingkoranan giputos ug panapton nga kolor ube. Ang sulod nga bahin gipatahom sa mga babaye sa Jerusalem.
11 O mga babaye sa Jerusalem, panggawas kamo ug tan-awa ninyo si Haring Solomon. Nagasul-ob siya sa korona nga gikorona kaniya sa iyang inahan sa adlaw sa iyang kasal — ang iyang labing malipayong adlaw.