21 Ug samtang nag-ampo ako, tulin nga milupad paingon kanako si Gabriel nga nakita ko kaniadto sa akong panan-awon. Takna kadto sa paghalad sa gabii.
22 Miingon siya, “Daniel, mianhi ako dinhi aron pasabton ka.
23 Sa dihang nagsugod ka pa lang sa pag-ampo, may gipadayag ang Dios. Mianhi ako dinhi aron isugilon kini kanimo, tungod kay gipangga ka sa Dios. Busa pamatia ug sabta ang isaysay ko kanimo:
24 “490 ka tuig ang gitagal sa Dios alang sa balaan nga siyudad ug sa imong mga katagilungsod aron sa pag-undang sa ilang pagrebelde ug pagpakasala, aron mahinloan sila gikan sa ilang mga sala, aron mapatunhay sa Dios ang katarong hangtod sa kataposan, aron matuman ang panan-awon ug panagna, ug aron mahalad pag-usab ang templo sa Dios.
25 “Kinahanglang imong mahibaloan ug masabtan nga gikan sa panahon sa pagmando nga tukoron pag-usab ang Jerusalem hangtod sa pag-abot sa pinili nga pangulosa Dios, molabay usa ang 49 ka tuig. Ug sulod sa laing 434 ka tuig, tukoron pag-usab ang Jerusalem nga may mga plasa ug mga depensa. Apan panahon kini sa kasamok.
26 Pagkahuman sa 434 ka tuig, patyon ang pinili sa Dios ug walay mahibilin kaniya. Unya gub-on sa mga sakop sa usa ka hari nga moabot ang siyudad ug ang templo, apan ang iyang kataposan moabot nga daw baha. Kay gitakda sa Dios nga ang kalaglagan magpadayon hangtod sa kataposan sa panaggira.
27 Kadto nga hari magahimo ug lig-on nga kasabotan sa daghang katawhan sulod sa pito ka tuig. Apan paglabay sa tulo ka tuig ug tunga, pahunongon niya ang mga paghalad ug magbutang siya ug usa ka bahin sa templo nga magdalag kalaglagan. Magapadayon kini hangtod nga moabot ang kataposan nga gitakda sa Dios kaniya.”