12 Onid wyt ti erioed, O ARGLWYDD,fy Nuw sanctaidd na fyddi farw?O ARGLWYDD, ti a'u penododd i farn;O Graig, ti a'u dewisodd i ddwyn cerydd.
13 Ti, sydd â'th lygaid yn rhy bur i edrych ar ddrwg,ac na elli oddef camwri,pam y goddefi bobl dwyllodrus,a bod yn ddistaw pan fydd y drygionusyn traflyncu un mwy cyfiawn nag ef ei hun?
14 Pam y gwnei bobl fel pysgod y môr,fel ymlusgiaid heb neb i'w rheoli?
15 Coda hwy i fyny â bach, bob un ohonynt,a'u dal mewn rhwydau,a'u casglu â llusgrwydau;yna mae'n llawenhau ac yn gorfoleddu,
16 yn cyflwyno aberth i'w rhwydauac yn arogldarthu i'r llusgrwydau,am mai trwyddynt hwy y caiff fyw'n frasa bwyta'n foethus.
17 A ydyw felly i wagio'r rhwydau'n ddiddiwedd,a lladd cenhedloedd yn ddidostur?