11 Du sollst herausst steen bleibn; und der, yn dönn wost öbbs leihst, sollt dyr ayn Pfand ausherbringen.
12 Ist yr aber recht arm dran, sollst sein Pfand nit über Nacht ghaltn.
13 Dös bringst iem zrugg, wenn d Sunn untergeet, däß yr in seinn Mantl schlaaffen kan. Dann sögnt yr di, und dyr Herr gaat s dyr anrechnen.
14 Du sollst yn aynn Nootignen und Armen seinn Loon nit verhaltn, ob s ietz aau ayn Isryheeler ist older ayn Beisaess bei enk.
15 Eyn n selbn Tag non mueß yr seinn Loon kriegn, ee däß d Sunn untergeet, weil yr als Armer dös Geld glei braucht. Tuest dös nit, klagt yr di bei n Trechtein an, und du bist schuldig bei iem.
16 Vätter sollnd nit für ienerne Sün und Sün nit für ienerne Vätter hingrichtt werdn. Ayn Ieder kan grad für +sein Taat de Toodsstraaff kriegn.
17 Du sollst yn aynn Fremdling older Waisn nit sein Recht nemen. Von ayner Witib sollst nit s Gwand als Pfand nemen.