11 Dann sollst froelich sein und di freun über allss Guete, wo dyr Herr, dein Got, dir und deine Leut göbn haat, du, de Brender und de Beisaessn bei enk aau.
12 Ayn ieds dritte Jaar tuest önn Zehet von deiner Ärn bei enk dyrhaim auf d Seitt, weil der für de Brender, Witibn und Waisn ghoert, dyrmit die bei enk eyn dyr Gmain gnueg z össn habnd.
13 Dann saist in dyr Gögnwart von n Herrn, deinn Got: I haan de gweihtn Gaabn aus meinn Haus gnummen und yn de Brender, Witibn und Waisn göbn, wiest myr s in deine Geboter auftragn haast. Nit ain Gebot von dir haan i übertrötn und schoon gar nit vergössn.
14 I haan nix von n Zehet in dyr +Trauerzeit gössn. I haan nix dyrvon aus n Haus brungen, wie i unrain war. I haan nix bei ayner Leicht verwenddt. I bin yn dyr Stimm von n Herrn, meinn Got, glos gwösn und haan allss yso erfüllt, wiest myr s auftragn haast.
15 Blick von n Himml abher, von deiner heilignen Wonung, und sögn dein Volk Isryheel und dös Land, wost üns göbn haast, wiest ys ünserne Vätter gschworn haast, dös Land, wo Höng und Milich fliessnd.
16 Heint befilht dyr dyr Trechtein, dein Got, däßst yn dene Gsötzer und Vorschriftn folgst und naach ien löbst. Du sollst ys haltn und achtn mit n gantzn Hertzn und gantzer Seel.
17 Du haast heint dyrschaint, däß dyr Herr dein Got ist und däßst naach seinn Willn löbn willst. Du willst seine Geboter, Satzungen und Vorschriftn haltn und auf iem losn.