20 Für n Gäd gsait yr: Preis iem, der wo yn n Gäder Lunk gibt. Yn n Leebn gleich ligt Gäd auf dyr Lauer. Und schnappt yr zue, seind Arm und Kopf wögg.
21 Dös böste Trumm haat er dyrkoorn, wie s yn aynn Fürstn halt aau zuesteet. Dort gsammlnd si von n Volk de Haeupter. Treu taat yr, was dyr Trechtein habn will; föst stuendd mit Isryheel zo n Herrn er.
22 Und für de Däner spraach yr: Ayn Leebnwelf springt aus Bäsn vürher!
23 Zo Näftl hiet yr dös: O Näftl, du bist voller Gnaadn; von n Herrn seinn Sögn bist du umfangen. Gan Wöst und Sundn kanst di braittn.
24 Und für n Äscher gsait yr: Dein Sögn ist von de Sün dyr meerer; dyr Liebling ist yr bei de Brüeder. Wennst willst, kanst deine Füess in n Öl badn.
25 Aus Ärtz und Eisn ist dein Rigl. So lang wiest löbst haltt her dein Juget.
26 Niemdd ist yn n Iescherauner Got gleich. Von n Himml aus gaat er dir helffen. Sein Macht und Rued troont ob de Wolkenn.