17 Iewet gsait dyr Jessen zo seinn Sun Dafet: "Nimm yn deine Brüeder von daa sechzöhen Teger Roestkerndln mit und die zöhen Brooter, und bring s ien eyn s Löger umhin!
18 Und die zöhen Käs bringst yn n Rottnwöbl! Schaug naach, ob s yn deine Brüeder guet geet, und bring myr öbbs als Zaichen dyrfür mit!
19 Dyr Saul ist mit ien und de andern Isryheeler in n Aichgrund, daa wo s gögn de Pflister kömpfend."
20 Dyr Dafet braach zeitig eyn dyr Frueh auf, überließ d Herdd yn aynn Hirtn, lued allss auf und gieng zue, wie s iem dyr Jessen angschafft hiet. Wie yr bei n Löger ankaam, gstöllt si s Hör grad auf und stieß önn Schlachtruef aus.
21 D Isryheeler- und Pflisterzesn gruckend gögnaynand an.
22 Dyr Dafet ließ sein Päck bei n Troßwächter hint und lief ganz vürhin. Er gsuecht seine Brüeder auf und gfraagt s, wie s ien geeheb.
23 Dyrweil yr mit ien eyn n Rödn war, traat grad von de Pflister iener Vorkömpff vürher, dyr Golet aus Gätt, und fieng wider mit seinn Sprüchleyn an; und dös ghoert dyr Dafet.