33 Dyr Saul gab iem an: "Nän, dös werd +nix! Du bist y vil z jung, däßst mit iem kömpfetst; er dyrgögn haat nie öbbs Anders taan wie kömpft."
34 Dyr Dafet gsait zo n Saul: "Wenn i yn meinn Päpp seine Schaaf und Gäiss hüett und ayn Leeb older Ber kimmt und ayn Lämpl packt,
35 naacherd laauf i iem naachhin, hau iem ayn Gscheide aufhin und reiß iem dös Vich von dyr Fotzn ausher. Wenn yr aft auf mi loosgäng, pack i n bei dyr Mön und schlag n toot.
36 Wenn i also schoon Leebn und Bern dyrschlagn haan, werd s yn dönn Pflisterhaidn nit vil anderter geen, weil y d Hörscharn von n Löbgot dyrbleckt."
37 Und dyr Dafet gsait weiter: "Dyr Trechtein haat mi aus dyr Gwalt von n Leebn und Bern dyrrött, und er gaat mi aau vor dönn Pflister daa schützn." Daa gantwortt dyr Saul yn n Dafetn: "Also gee; dyr Herr sei mit dir."
38 Und dyr Saul glögt yn n Dafetn sein Rüstung an. Er gsötzt iem aynn brontzern Helm auf und glögt iem seinn Pantzer an.
39 Drüber ghöngt yr syr non s Schwert umher, und naacherd haet yr s Geen versuecht, aber dös wurd nix. Daa gmaint yr zo n Saul: "Also, mit dönn Zeug kan i +nit geen; dös bin i nit gwönt." Und er glögt s wider ab,