11 gschickt dyr Saul ain zo n Dafetn seinn Haus, däß s iem auflauernd und eyn dyr Frueh umbringend. Aber d Michal, yn n Dafetn de Sein, gwarnt n: "Wennst di nit non bei dyr Nacht verschlieffst, bringend s di eyn dyr Frueh um!"
12 D Michal gsailt önn Dafetn bei n Fenster ab, und er floh und gverstöckt si eyn Ort.
13 Dann naam d Michal ayn Götznbild, glögt s eyn n Dafetn sein Bött einhin, flocht Gaißhaar umydum und gadöckt s mit aynn Trumm Gwand zue.
14 Wie ietz yn n Saul seine Schörgn um önn Dafetn kemmen wärnd, gsait d Michal: "Ou, der ist schlecht beinand."
15 Daa gschickt dyr Saul d Schörgn non aynmaal, däß s schaugnd um iem, und befalh ien: "Und wenntß n zamt n Bött herbringtß, her +mueß yr, däß myr n umbringen künnend!"
16 Wie d Schörgn kaamend, gagspannend s in n Bött dös Götznbild mit de Gaißhaar um önn Kopf umydum.
17 Daa fuer dyr Saul d Michal an: "Zwö haast mi n yso betrogn und meinn Feind auskemmen laassn? Ietz dyrwish i n +niemer!" D Michal gantwortt yn n Saul: "Mein, er haat myr droot, wenn i n nit geen laasseb, bringeb yr mi um!"