8 Daa rief dyr Herr önn Sämyheel wider, s dritte Maal. Er stuendd auf und gieng zo n Eli und gsait: "Also, daa bin i ietz; du haast mi decht grueffen!" Daa gagspannt dyr Eli, däß dyr +Herr önn Knabn grueffen hiet.
9 Dyr Eli gsait zo n Sämyheel: "Ietz geest und lögst di wider nider! Wenn yr di +wider ruefft, naacherd antwortst: 'Röd, Herr, denn dein Diener lost!'" Dyr Sämyheel gieng wider und glögt si auf seinn Plaz nider.
10 Daa kaam dyr Herr zo iem und rief wie zeerst aau schoon: "Sämyheel, Sämyheel!" Und dyr Sämyheel gantwortt: "Röd, Herr, denn dein Diener lost!"
11 Dyr Trechtein gsait zo n Sämyheel: "Waarlich, i gaa öbbs tuen in Isryheel, däß yn aynn Iedn, dös wo s sebt, Hoern und Seghn vergeet.
12 Seln Tag gaa i allss vollzieghn, was i yn n Eli seiner Trucht androot haan.
13 I haan iem ankündigt, däß i sein Haus für allzeit straaf zwögns dene Übltaatn, wo er dyrvon gwisst haat. Dös Schlimmste war, däß yr s yn seine Sün nit gwört haat.
14 Drum haan i yn n Haus Eli gschworn, däß sein Schuld aau durch Opfer und Gaabn in Eebigkeit nit gsuent werdn kan."