Dyr Zächeries 2 BAI

1 Drafter gschaug i wider und saah aynn Man mit aynn Maaßbänddl eyn dyr Hand.

2 I gfraag n: Wo geest n hin? Er gantwortt myr: I mecht Ruslham ausmössn und schaun, wie brait und lang däß s werdn sollt.

3 Daa kaam der aine Engl zueher, wo mit mir grödt; und ayn anderner gieng auf iem zue

4 und gsait iem: Rais und sag yn dönn Burschn daa, däß Ruslham nit aynmaal meer ayn Mauer habn gaat, so vil Leut und Vicher wonend drinn.

5 I selbn, sait dyr Trechtein, gaa yn dyr Stat rund umydum ayn Mauer sein, wie ayn Feuer; und eyn dyr Stat drinn bin i mit meinn Rued darwärtig.

6 Auf, auf; fliehtß aus n Norderland!, spricht dyr Trechtein, denn in alle Richtungen haan i enk verstraeut.

7 Auf geet s, Ziener, woß in Bäbl wontß; nix wie wögg!

8 Dös sait dyr Hörerherr, der was mi mit Rued gan de Völker gschickt haat, wo enk zuer Beuttn gmacht habnd: Wer +enk öbbs tuet, der kimmt myr eyn n Augapfl anhin.

9 I ziegh nömlich schoon mit dyr Hand gögn ien aus, yso däß s de Gfangnen von ienerne aignen Bsaessn werdnd. Daa gaatß is gspannen, däß mi dyr Hörerherr gschickt haat.

10 Jubltß und freutß enk, Ziener! I kimm nömlich und gaa mittn bei enk wonen, sait dyr Trechtein.

11 Wenn s so weit ist, schliessnd si männig Völker yn n Trechtein an; sö gaand mein Volk sein, und i won mittn in dir, o Zien. Dann waisst ys, däß mi dyr Hörerherr gan dir gschickt haat.

12 Dyr Trechtein aber gaat in n Heilignen Land wider Judau in Bsiz nemen als sein uraigns Volk. Und Ruslham macht yr wider zo seiner Lostat.

13 Staet ietz vor n Trechtein, allss, was löbt! Denn er tritt vürher aus seiner heilignen Wonung.

Kapitel

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14