1 Isryheeler, lustertß, was enk daa dyr Herr zo n Sagn haat! Allsand Stämm seind gmaint, die wo yr aus Güptn aushergholt haat:
2 Nur enk haan i dyrkoorn aus allsand Völker auf dyr Erdn; netty dösswögn laaß i enk für enkerne Sünddn gscheid einhin.
3 Geend zween mitaynand, aane däß s dös ausgmacht habnd?
4 Brüelt dyr Leeb in n Wald, wenn yr nix zo n Frössn haat? Mainst, dyr Welf schreit aus dyr Höln, wenn yr nit öbbs gfangt haat?
5 Rennt ayn Vogl eyn s Nötz einhin, wenn nit dyr Vogler drauf pässt? Schnappt öbby d Falln zue, wenn s nit öbbs dyrwischt haat?
6 Blaast in dyr Stat wer s Widerhorn, wenn nit öbbs d Leut aufgschröckt haat? Gschieght eyn Ort ayn Unglück, aane däß s dyr Herr bewirkt haat?
7 Nix tuet dyr Herrgot, dyr Trechtein, aane däß yr yn seine Knecht, de Weissagn, zeerst seinn Raatschluß kundtaan haet.