1 Für s Schuldopfer giltt dös Gsötz daader: Es ist öbbs Hoohheiligs.
2 Daadl, wo myn s Brandopfer schlachtt, sollt myn aau s Schuldopfer abstöchen; und dyr Priester sollt s Bluet rund umydum eyn n Altter anhinspritzn.
3 Aft sollt yr de gantze Fäistn dyrvon darbringen, önn Schwanz, d Ingwaidfäistn,
4 de zwo Niernen, s Nierstal und dö Faistn, wo yr von de Lenddnen, dyr Löber und de Niernen loest.
5 Dös sollt dyr Priester allss auf n Altter als Feueropfer für n Trechtein verbrennen; es ist ayn Schuldopfer.
6 Ayn ieds Mannete bei de Priester derf öbbs össn dyrvon, und an aynn weihen Ort ghoert s gössn. Es ist öbbs Hoohheiligs.
7 Für s Schuldopfer giltt dös Gleiche wie für s Sündopfer. Es ghoert yn dönn Priester, der wo dyrmit versuent.