19 Ayn Fleish, wo an iewign öbbs Unrains ankemmen ist, derf myn niemer össn, und dös mueß verbrennt werdn. Ayn ieder Raine derf ayn Opferfleish össn;
20 aber wenn yr als ayn Unrainer ayn Heilsopferfleish isst, wo yn n Trechtein ghoert, sollt yr in seinn Volk nix meer z suechen habn.
21 Wenn öbber an iewign öbbs Unrains hinkimmt, öbbs Unrains von aynn Menschn older aynn unrainen Vich, older an ayn unraine, grausliche Sach, und aft ayn Fleish aus n Heilsopfer für n Herrn isst, ghoert yr ausgstoessn.
22 Dyr Herr spraach zo n Mosenn:
23 Sag dös yn de Isryheeler: Von de Rindvicher, Schaaf und Hetn derfftß kain Fäistn össn.
24 D Fäistn von aynn verröcktn older grissnen Vich kan für allss hergnummen werdn, aber össn derfftß is auf kainn Fall.
25 Wer aber zamtdönn dö Fäistn isst, dö wo sünst yn n Herrn gopfert werd, der ghoert aus seinn Stamm ausgmörtzt.