17 Dann kaam s Speisopfer dran. Er naam ayn Handvoll dyrvon und gverbrennt s auf n Altter, und s Fruehbrandopfer dyrmit.
18 Dönn Stiern und dönn Wider als Heilsopfer für s Volk gschlachtt yr aft aau non. Seine Sün gaabnd iem s Bluet, und er gsprengt s rund umydum eyn n Altter anhin.
19 D Fäistntrümmer von n Stiern und Wider, also yn n Lösstern seinn Schwanz und d Fäistn von n Ingwaid und über dyr Löber sowie d Niernen
20 glögt yr auf de Bruststücker und gverbrennt s auf n Altter.
21 De Bruststücker und de zesme Schultter schwang dyr Ären vor n Herrn hin und her und brang s yso dar, wie s dyr Mosen angschafft hiet.
22 Dann erhob dyr Ären seine Höndd über s Volk und gsögnt s. Wie yr yso mit n Sünd-, Brand- und Heilsopfer förtig war, stig yr von n Altter abher;
23 und dyr Mosen gieng mit n Ärenn eyn s Bekemmzeltt einhin. Dann kaamend beede ausher und gsögnend s Volk. Daa erschin yn n Herrn sein Rued yn n gantzn Volk.