3 Sag dann yn de Isryheeler, sö sollnd aynn Gaißbok als Sündopfer und aau ayn Stierkälbl und ayn Lämpl, hoehstns ayn Jaar alt und aane Zaadl, für ayn Brandopfer zueherbringen.
4 Weiters brauch myr aynn Stiern und aynn Wider für ayn Heilsopfer, däß myr s vor n Herrn abstöchend, und ayn Speisopfer, wo mit Öl vermengt ist. Denn heint gaat enk dyr Herr erscheinen."
5 Wie s dyr Mosen angschafft hiet, brangend s allss zo n Bekemmzeltt; und de gantze Gmain kaam zamm und gstöllt si vor n Trechtein auf.
6 Dyr Mosen gsait: "Ietz tuen myr, was üns dyr Herr angschafft haat; dann erscheint enk yn n Herrn sein Herrlichkeit."
7 Dann gsait dyr Mosen zo n Ärenn: "Gee zo n Altter, bring dein Sünd- und Brandopfer dar, und versuen dyrmit di und s Volk! Bring drafter yn n Volk sein Opfer dar und versuen s dyrmit, wie s dyr Herr befolhen haat!"
8 Dyr Ären traat an n Altter und staach dös Kälbl ab, wo sein aigns Sündopfer war.
9 Aft brangend iem seine Sün s Bluet; und er gataucht önn Finger ein, strich öbbs auf d Altterherndln hin und gschütt dös übrige Bluet an n Sockl von n Altter aus.