11 Besigt habnd s n durch s Bluet von n Lamp, durch de Botschaft, wo s bezeugt habnd. Ien Löbn galt ien nit +so vil, däß s nit für s Lämpl gstorbn wärnd.
12 Drum jubltß, Himmln, und allsand, wo drinn wonend! Wee aber enk, yn n Land und Mör! Denn dyr Teufl ist zo enk abhinkemmen; und daa wüett yr säggrisch um, weil yr waiß, däß iem nit vil Zeit bleibt."
13 Wie dyr Drack gagspannt, däß yr auf d Erdn gstürtzt war, gverfolgt yr dö Frau, wo dönn Sun geborn hiet.
14 Aber yn dyr Frau wurdnd zwo groosse Adlerschwingenn göbn, dyrmit s eyn d Wüestn eyn ir Freium fliehen künneb. Daa drausst wär s sicher vor dyr Schlang und wurdd dreiaynhalb Zeitn lang versorgt.
15 D Schlang spib aynn gantzn Stroom von Wasser aus irn Rachn hinter dyr Frau naachhin, dyrmit däß s d Fluet dyrvonreisst.
16 Aber d Erdn kaam yn dönn Weiberleut zuer Hilf; si taat si auf und verschlang seln Stroom.
17 Daa gaboost dyr Drack ob derer Frau; und er gverlögt si drauf, Krieg zo n Füern gögn ire andern Naachkemmen, wo yn de Geboter Gottes gfölgig seind und an n Zeugniss für n Iesenn fösthaltnd. [18] Dyr Drack gieng aft eyn s Mörgstad abhin.