4 Daa gmueß i närrisch wainen, däß niemets würdig gachtt wurd, dös Buech aufzmachen und drinn z lösn.
5 Daa gsait ainer von de Wärt zo mir: "Gee, reer diend nit! Gsigt haat dyr Leeb aus n Judennstamm, dyr Sproß aus dyr Dafetnwurtzl; der +kan s Buech mit seine sibn Sigln öffnen."
6 Daa saah i zwischn yn n Troon und de vier Wösn mittn ünter de Wärt ayn Lamp steen. Wie gschlachtt gwirkt s, und es hiet sibn Herndln und sibn Augn. D Augn seind de sibn Geister Gottes, wo über de gantz Erdn ausgschickt seind.
7 S Lamp kaam dyrherzue und empfieng s Buech aus dyr Zesmen von dönn Ainn, wo auf n Troon gsitzt.
8 Wie s ys Buech empfangen hiet, fielnd de vier Löbwösn und de vieryzwainzg Wärt vor n Lämpl nider. Allsand von ienen hietnd ayn Härpfen und ayn golders Rauckfässl dyrbei, und zwaar seind dös de Gebeter von de Glaaubignen.
9 Und sö sangend ayn neus Lied: "Würdig bist, dös Buech zo n Nemen und seine Sigln z bröchen, denn du wurst gschlachtt und haast mit deinn Bluet Menschn für n Herrgot dyrkaaufft, aus alle Stämm, Gezünger, Dietn, Völker.
10 Du haast ys zo Künig und Priester für ünsern Got gmacht, und sö gaand herrschn über d Erdn."