27 Und grad gnueg Sundersieche haet s in Isryheel göbn zo n Weissagn Elysäus seiner Zeit. Aber glaaubst, ainer von ien wär ghailt wordn; nän, grad dyr Sür Naumen."
28 Wie dös d Samnungsgönger ghoernd, stig ien allsand s Mändl.
29 Auf sprangend s, und sö tribnd önn Iesenn vür d Stat aushin, hinst eyn de sel Gstöttn von n Berg, daa wo d Stat draufstuendd, und haetnd n abhingstürt.
30 Er aber schrit eiskalt durch d Menig durchhin und gwandert wögghin.
31 Dyr Iesen gieng abhin auf Käffernaum, was aau zo Gälau zölt, und gleert z Sams yn de Menschn.
32 Sö gwundernd si nit schlecht über sein Leer, weil yr s mit Vollmacht vürbrang.
33 In dyr Samnung gsitzt ayn Man, der wo von aynn Aixn, aynn unrainen Geist, bsössn war. Der fieng auf aynmaal zo n Plerrn an: