43 Es geit kainn guetn Baaum, der wo ayn schlechts Obst haet, und kainn schlechtn, der wo guete Frücht trüeg.
44 Aynn iedn Baaum dyrkennt myn an seine Frücht: Von de Distln abher brockt myn kaine Feign, und von n Derngspraid abher list myn kaine Traubn.
45 Ayn gueter Mensch bringt aau öbbs Guets +vürher, weil yr s in seinn Hertzn haat, und ayn Boeser halt ayn Übl, weil s +aau yso in iem anglögt ist. Von was ainn sein Hertz voll ist, von dönn laaufft s Mäul über.
46 Was sagtß n allweil 'Herr! Herr!' zo mir und tuetß aber nit, was i sag?
47 Wisstß, wie ainer ist, der wo zo mir kimmt, auf mi hoert und dös aau behertzigt?
48 Wie ainer ist yr, wo ayn Haus gabaut, dyrfür tief ausgrueb und s Grundföst auf aynn Fölsn hingstöllt. Wie s ietz allss gagüsst und d Fluet eyn s Haus anhingnägglt, kunnt s iem nit an, weil halt s Haus gscheid baut war.
49 Wer aber hoert und dennert dös nit tuet, der ist wie ayn Man, der wo sein Haus ainfach yso auf s Koot hingstöllt. D Fluet gaprallt dyrgögn, und s Haus gsturtzt sofort zamm und war ain Trümmerhauffen."