15 Daa grichtt si der taatsöchlich auf und fieng s Rödn an, und dyr Iesen gaab n yn seiner Mueter zrugg.
16 Allsand kaam d Farcht an; sö prisnd önn Herrgot und warnd syr gwiß: "Ayn groosser Weissag ist bei üns vürhertrötn. Dyr Herrgot haat si um sein Volk angnummen."
17 Was yr taan hiet, grödt si in n gantzn Judnland und rund umydum umaynand.
18 Dös allss wurd iewet aau yn n Taaufferjohannsn von seine Jünger verzölt. Daa gholt yr syr zween von ien
19 und gschickt s zo n Herrn mit dyr Fraag: "Bist du der, wo kemmen sollt, older müess myr auf aynn Andern wartn?"
20 De Zween kaamend also zo n Iesenn und gsagnd iem: "Dyr Taaufferjohanns haat üns gschickt und laasst di fraagn: 'Bist du der, wo kemmen sollt, older müess myr auf aynn Andern wartn?'"
21 Dyrselbn ghailt dyr Iesen aynn Hauffen Leut von ienerne Kranketn und Leidn und von boese Geister, und yn männig Blinde gschenkt yr s Augnliecht.