10 Dortn gsitzt ayn Man mit ayner Hand, wo niemer gwill. Daa gfraagnd s n: "Ist s ietz dyrlaaubt, däß myn z Sams hailt?" Sö gsuechend nömlich um aynn Vorwand, däß s n anklagn künnend.
11 Er gantwortt ien: "Wer von enk werd wol, wenn iem ayn Schaaf eyn de Gruebn abhinfallt, dös nit sofort wider ausherzieghn?
12 Und ayn Mensch ist decht vil meerer werd wie ayn Schaaf, older nit? Von Noetn ist s z Sams dyrlaaubt, öbbs Guets zo n Tuen."
13 Dann gmaint yr zo dönn Man: "So, ietz ströckst dein Hand aus!" Dös taat yr, und si gfolgt iem wider grad yso wie de ander.
14 D Mauchn aber giengend aushin und gmachend aus, önn Iesenn umzbringen.
15 Wie dyr Iesen daa draufkaam, zog yr si von daadl zrugg. Männig gfolgnd iem naach, und er ghailt allsand Kranken bei ien.
16 Aber er gunterschafft ien, däß s dös an de groosse Gloggn höngend.