42 D Sunderküniginn gaat bei n Jüngstn Gricht gögn dös Gschlächt auftrötn, und aau is verurtlt s. Schließlich kaam s von n End der Welt, däß s d Weisheit von n Salman sebt. Daader aber steet ainer, wo meerer ist wie dyr Salman.
43 Ayn unrainer Geist, wo aus aynn Menschn ausgfarn ist, wandert durch d Wüestn und suecht, wo yr eyn Ort bleibn kan. Finddt yr nixn,
44 sait yr syr: "Ä, gee i diend eyn mein Haus zrugg, daa wo i ausher bin." Und wenn yr s aft laerer finddt und sauber und zammgraeumt,
45 naacherd geet yr und holt syr +non sibn Geister, die wo non örger seind als wie er schoon. Sö fötznd und laassnd si dort nider. Yso werd s mit dönn Menschn auf d Lösst schlimmer als wie dyrvor. Und yn dönn Gschwerl von heut daader geet s grad yso."
46 Wie dyr Iesen non yn de Leut gaprödigt, gsait iem öbber, däß sein Mueter und seine Brüeder verder n Haus drausst steehebnd und mit iem rödn wolle
47 bnd.
48 Daa gerwidert yr yn dönn Ainn: "Wer ist n mein Mueter, und wer seind n meine Brüeder?"