31 Und was d Urstöndd angeet, habtß n nit glösn, was enk dyr Herrgot drüber daadl künddt haat?:
32 'I bin dyr Got von n Abryham, Eisack und Jaaggenn.' Er ist diend nit dyr Got von Toote, sundern von Löbndige!"
33 Wie s Volk dös ghoert, gmaint s: "Hej; dös ist dencht +ganz was Anders!"
34 Wie d Mauchn ghoernd, däß dyr Iesen yn de Sautzn s Maul gstopft hiet, kaamend s bei iem zamm.
35 Ainer von ien, ayn Eesag, gwill n auf de Prob stölln und gfraagt n:
36 "Maister, wölcher Gebot in n Gsötz ist dös wichtigste?"
37 Er gantwortt ien: "'Du sollst önn Trechtein, deinn Got, liebn mit gantzn Hertzn, gantzer Seel und gantzn Verstand.'