4 Επειδή αυτό ήταν κοινή απόφαση της πόλης και οι Ιουδαίοι ήθελαν να έχουν καλές σχέσεις μαζί τους, δέχτηκαν ανυποψίαστοι την πρόσκληση. Τους πήγαν, λοιπόν, στ’ ανοιχτά και τους βύθισαν όλους στη θάλασσα. Έτσι πνίγηκαν πάνω από διακόσια άτομα.
5 Όταν ο Ιούδας έμαθε την ωμή αυτή μεταχείριση εναντίον των συμπατριωτών του, διέταξε τους άντρες του να ετοιμαστούν για πόλεμο.
6 Αφού προσευχήθηκαν στο Θεό, το δίκαιο κριτή, επιτέθηκε εναντίον των φονιάδων των συμπατριωτών του: Έβαλε τη νύχτα φωτιά στο λιμάνι κι έκαψε τα καράβια, και κατέσφαξε όλους όσοι είχαν καταφύγει σ’ αυτά για να σωθούν.
7 Βρήκε όμως τις πύλες της πόλης κλειστές κι έτσι υποχώρησε προσωρινά με σκοπό να ξαναγυρίσει και να εξοντώσει όλους τους κατοίκους της Ιόππης.
8 Όταν έμαθε ότι και οι κάτοικοι της Ιάμνειας σκόπευαν να κάνουν τα ίδια στους Ιουδαίους που ζούσαν στην πόλη τους,
9 επιτέθηκε νύχτα εναντίον τους κι έβαλε φωτιά στο λιμάνι και στο στόλο τους, έτσι που οι φλόγες φαίνονταν από την Ιερουσαλήμ, που απείχε διακόσια σαράντα στάδια από ’κει.
10 Όταν είχαν ξεμακρύνει εννιά στάδια από την Ιάμνεια και κατευθύνονταν εναντίον του Τιμόθεου, τους επιτεθήκαν Άραβες νομάδες πάνω από πέντε χιλιάδες πεζοί και πεντακόσιοι ιππείς.