35 Δεν έχεις ακόμα ξεφύγει από την τιμωρία του παντοδύναμου και παντογνώστη Θεού.
36 Τα αδέρφια μου υπέφεραν τώρα για λίγο έναν μικρό πόνο, αλλά οδηγήθηκαν στην αιώνια ζωή. Εσύ όμως όταν θα σε κρίνει ο Θεός, θα υποφέρεις την τιμωρία της περηφάνιας σου, όπως σου αξίζει.
37 Εγώ προσφέρω το σώμα μου και την ψυχή μου για χάρη των νόμων των προγόνων μου, όπως και τ’ αδέρφια μου και παρακαλώ το Θεό να δείξει σύντομα το έλεός του στο έθνος μας και να βασανίσει κι εσένα, ώσπου ν’ αναγκαστείς να αναγνωρίσεις ότι αυτός είναι ο μοναδικός Θεός.
38 Μακάρι η δίκαιη οργή του Παντοδυνάμου, που δίκαια ξέσπασε ενάντια σ’ όλο το γένος μας, να σταματήσει σ’ εμένα και στ’ αδέρφια μου».
39 Ο βασιλιάς εξοργίστηκε φοβερά μ’ αυτά τα προσβλητικά λόγια και τον εμπαιγμό, και του ανταπέδωσε χειρότερα απ’ ό,τι στα άλλα του αδέρφια.
40 Έτσι ο νεαρός πέθανε με την πεποίθησή του στον Κύριο, δίχως καθόλου να χάσει την πίστη του.
41 Τελευταία, μετά τα παιδιά, εκτελέστηκε και η μάνα.