17 »Εγώ όμως, παιδιά μου, πώς μπορώ να σας βοηθήσω;
18 Αυτός που σας προξένησε τούτες τις συμφορές, θα σας απαλλάξει από την εξουσία των εχθρών σας.
19 Πηγαίνετε στο καλό, παιδιά μου, πηγαίνετε. Τώρα πια εγώ απόμεινα έρημη.
20 Έβγαλα τη γιορτινή στολή μου και ντύθηκα στα πένθιμα. Την υπόλοιπη ζωή μου θα την περάσω κράζοντας στον αιώνιο Θεό».
21 «Πάρτε θάρρος, παιδιά μου, επικαλεσθείτε με δυνατές κραυγές το Θεό και θα σας απαλλάξει από την καταδυνάστευση των εχθρών σας.
22 Εγώ στήριξα την ελπίδα μου για τη σωτηρία σας στον Αιώνιο κι αυτός, ο Άγιος Θεός, μού ’δωσε αυτή τη χαρά: Ξέρω πως πολύ σύντομα ο αιώνιος σωτήρας σας θα σας δείξει το έλεός του.
23 Εγώ σας έκλαψα και σας πένθησα· ο Θεός, όμως, θα σας φέρει πίσω σ’ εμένα και θα μου δώσει αιώνια ευφροσύνη και χαρά.