11 Ο Φιλοπάτωρ, λοιπόν, περήφανος για την εφήμερη επιτυχία του, αλλά αγνοώντας τη δύναμη του μεγάλου Θεού και πιστεύοντας ότι το σχέδιό του θα ίσχυε για πάντα, εξέδωσε εναντίον τους το ακόλουθο διάταγμα:
12 «Ο βασιλιάς Πτολεμαίος ο Φιλοπάτωρ εύχομαι στους στρατηγούς και στους στρατιώτες της Αιγύπτου και κάθε τόπου υγεία και χαρά.
13 Είμαι κι εγώ καλά και οι υποθέσεις του βασιλείου μου.
14 »Η εκστρατεία μου στην Ασία, για την οποία κι εσείς γνωρίζετε, τελείωσε καλά, με τη μεγάλη βοήθεια του θεού, κι όπως επιθυμούσα.
15 Νομίζω ότι καταφέραμε να κρατήσουμε υποταγμένους τους λαούς της Κοίλης Συρίας και Φοινίκης όχι με τη δύναμη των όπλων, αλλά με την επιείκεια και την ανεκτικότητα κι επειδή τους φερθήκαμε με κατανόηση.
16 »Στους ναούς των πόλεων χάρισα πολλά χρήματα κι αποφάσισα να ανεβώ και στα Ιεροσόλυμα για να τιμήσω με την παρουσία μου το ναό εκείνων των αμαρτωλών, που πάντα θα είναι ανόητοι.
17 Αυτοί δέχτηκαν την παρουσία μου μόνο με τα λόγια κι όχι ειλικρινά, γιατί όταν θέλησα να μπω στο ναό τους και να τιμήσω τα έξοχα και ωραιότατα αφιερώματά τους,