1 Ο Τωβίας αποκρίθηκε στον Τωβίτ: «Πατέρα, θα κάνω όλα όσα με πρόσταξες·
2 αλλά πώς θα μπορέσω να πάρω τα χρήματα, αφού δε γνωρίζω το Γαβαήλ;»
3 Ο Τωβίτ τού έδωσε το γραμμάτιο και του είπε: «Ψάξε να βρεις έναν άνθρωπο να σε συνοδέψει και εγώ όσο ζω θα του δίνω αμοιβή. Κι όταν φτάσεις στο Γαβαήλ, πάρε τα χρήματα».
4 Ο Τωβίας πήγε να βρει έναν άνθρωπο και βρήκε το Ραφαήλ, χωρίς να ξέρει ότι επρόκειτο για άγγελο.
5 «Μήπως μπορείς να με συνοδέψεις στους Ράγους της Μηδίας;» τον ρώτησε. «Γνωρίζεις εκείνα τα μέρη;»
6 Ο άγγελος του απάντησε: «Θα ’ρθω μαζί σου. Και το δρόμο ξέρω και στο συμπατριώτη μας το Γαβαήλ έχω διανυκτερεύσει».
7 Ο Τωβίας του είπε: «Περίμενέ με να το πω στον πατέρα μου».
8 «Πήγαινε», του είπε ο άγγελος, «αλλά μην καθυστερήσεις».
9 Ο Τωβίας μπήκε στο σπίτι και είπε στον πατέρα του: «Βρήκα άνθρωπο να με συνοδέψει». Ο πατέρας του του είπε: «Φώναξέ τον να ’ρθει μέσα για να μάθω από ποια φυλή είναι· και αν είναι έμπιστος τότε να έρθει μαζί σου».
10 Τον φώναξε και μπήκε στο σπίτι και αλληλοχαιρετήθηκαν.
11 Ο Τωβίτ τον ρώτησε: «Συμπατριώτη, πες μου από ποια φυλή κι από ποια συγγένεια είσαι;»
12 Ο άγγελος του απάντησε: «Φυλή και συγγένεια ζητάς εσύ ή μισθωτό, να συνοδέψει το γιο σου;» Ο Τωβίτ του είπε: «Συμπατριώτη, θέλω να μάθω τη συγγένειά σου και το όνομά σου».
13 Εκείνος του απάντησε: «Είμαι ο Αζαρίας, γιος του Ανανία του ονομαστού συμπατριώτη σου».
14 Ο Τωβίτ του είπε: «Καλώς ήρθες συμπατριώτη! Και μη μου θυμώνεις που ζήτησα να μάθω τη φυλή σου και τη συγγενειά σου. Είσαι κι εσύ συγγενής μου από εξαίρετη οικογένεια· εγώ τον ήξερα τον Ανανία και τον Ιωνάθαν, τους γιους του ξακουστού Σεμεΐα. Πηγαίναμε μαζί στην Ιερουσαλήμ να προσκυνήσουμε, και προσφέραμε τα πρωτογέννητα των ζώων μας και το δέκατο των προϊόντων μας. Αυτοί δεν ακολούθησαν τον κακό δρόμο των άλλων συμπατριωτών μας. Από καλή οικογένεια είσαι, συμπατριώτη.
15 »Πες μου, όμως, τι μισθό θέλεις να σου δώσω; Μια δραχμή την ημέρα και τα αναγκαία για σένα και το γιο μου;
16 Και θα σου δώσω ακόμα παραπάνω, αν γυρίσετε πίσω γεροί».
17 Έτσι και συμφώνησαν. Τότε ο Τωβίτ είπε στον Τωβία: «Ετοιμάσου για το ταξίδι και σας εύχομαι καλό δρόμο».Όταν ο γιος του ετοίμασε ό,τι χρειάζονταν για την πορεία, ο πατέρας του του είπε: «Πήγαινε μ’ αυτόν εδώ τον άνθρωπο· κι ο Θεός που κατοικεί στον ουρανό να δώσει να ’χετε καλό ταξίδι κι ο άγγελός του να σας συνοδεύει». Βγήκαν, λοιπόν, οι δύο για να φύγουν και το σκυλί του παιδιού πήγε μαζί τους.
18 Η μάνα του η Άννα έκλαιγε, κι έλεγε στον Τωβίτ: «Γιατί έστειλες μακριά το παιδί μας; Ήταν το στήριγμά μας όταν ήταν μαζί μας.
19 Δε θέλουμε άλλα χρήματα· άσ’ τα να χαθούν και να ’χουμε το παιδί μας!
20 Μας φτάνουν όσα μας έχει δώσει ο Κύριος για να ζούμε».
21 Ο Τωβίτ όμως της είπε: «Μη στενοχωριέσαι, καλή μου· θα έρθει πίσω γερός και θα τον δεις με τα ίδια σου τα μάτια.
22 Άγγελος καλός θα πορευτεί μαζί του, θα ’χει καλό ταξίδι, και θα επιστρέψει σώος και αβλαβής».