17 Θα τον πας στης κληρονομιάς σου το βουνόκι εκεί θα τον φυτέψειςστον τόπο που ετοίμασες για κατοικία σου, Κύριε,στο Ιερό σου, Κύριε,τα χέρια σου που ιδρύσαν.
18 Θα βασιλεύεις, Κύριε, παντοτινάστους αιώνες τους ατέλειωτους.
19 Όταν τα άλογα του Φαραώ, οι άμαξες και οι αναβάτες του προχώρησαν μέσα στη θάλασσα, ο Κύριος γύρισε πάνω τους τα νερά, ενώ οι Ισραηλίτες πέρασαν μέσα από τη θάλασσα πατώντας σε στεριά.
20 Τότε η προφήτισσα Μαριάμ, αδερφή του Ααρών, πήρε στο χέρι της το τύμπανο κι όλες οι γυναίκες την ακολούθησαν με τύμπανα στο χορό.
21 Η Μαριάμ τραγουδούσε πρώτη και οι άλλες επαναλάμβαναν:«Ψάλτε στον Κύριο, γιατί κέρδισε νίκη λαμπρή και ένδοξη·άλογα και καβαλάρηδεςστη θάλασσα τους έριξε».
22 Ύστερα απ’ αυτά πήρε ο Μωυσής τους Ισραηλίτες κι έφυγαν από την Ερυθρά Θάλασσα. Ακολούθησαν το δρόμο για την έρημο Σουρ και βάδισαν στην έρημο τρεις μέρες δρόμο, χωρίς να βρουν νερό.
23 Μετά έφτασαν στη Μερά, αλλά δεν μπόρεσαν να πιουν απ’ τα νερά της γιατί ήταν πικρά· γι’ αυτό και την είχαν ονομάσει Μερά (πικρός, πικρία).