12 Πάνω στ’ όρος Σιών θα έρθουν και θα ψάλουν και θα χαρούν με του Κυρίου τ’ αγαθά, το στάρι, το κρασί, το φρέσκο λάδι, τα βόδια και τα πρόβατα. Και θα καρποφορούνε σαν τον κήπο που ποτίζεται και πια δε θα καταστραφούν.
13 Τότε θα χαίρονται οι παρθένες στο χορό κι όλοι μαζί οι νέοι και οι γέροι. «Θ’ αλλάξω σε χαρά το πένθος τους», λέει ο Κύριος. «Θα τους παρηγορήσω, κι ύστερα από τη λύπη τους θα τους χαροποιήσω.
14 Θα χορτάσω τους ιερείς με τα καλύτερα κομμάτια από τα σφάγια των θυσιών· ο λαός μου θα χορτάσει με τ’ αγαθά μου. Εγώ το λέω, ο Κύριος».
15 Ακούστηκε στη Ραμά κραυγή,θρήνος και κλάματα και στεναγμός βαρύς.Για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ,μα πουθενά παρηγοριά δε βρίσκει,γιατί πια δεν υπάρχουν στη ζωή.
16 Αλλά ο Κύριος της λέει: «Σταμάτα να κλαις! Σκούπισε τα δάκρυά σου, γιατί ό,τι έχεις κάνει για τα παιδιά σου θ’ ανταμειφθεί: Θα επιστρέψουν απ’ τη χώρα του εχθρού.
17 Υπάρχει ελπίδα για τους απογόνους σου! Θα επιστρέψουν τα παιδιά σου στην πατρίδα τους. Εγώ το λέω, ο Κύριος».
18 Λέει ο Κύριος: «Άκουσα τους Ισραηλίτες πράγματι, να λέν’ με λύπη: “Κύριε, μας χτύπησες και άξιζε να μας χτυπήσεις, γιατί ήμασταν σαν τ’ ατίθασα μοσχάρια. Μα τώρα ξανακάλεσέ μας να επιστρέψουμε σ’ εσένα, γιατί εσύ είσαι ο Κύριος, ο Θεός μας.