1 Ήταν ο Ισραήλ ένα απέραντο αμπέλι και καρπερό πολύ. Όσο πληθαίναν οι καρποί του, τόσο πλουσιότερες θυσίες έκανε· όσο η χώρα του γινόταν πλουσιότερη, τόσο ωραιότερες πέτρινες στήλες έστηνε, λατρευτικές.
2 Μα δεν ήταν ειλικρινείς απέναντι στον Κύριο· και γι’ αυτό τώρα θα πληρώσουν. Αυτός θα καταστρέψει τα θυσιαστήριά τους, θα κομματιάσει τις πέτρινες λατρευτικές στήλες τους.
3 Όταν αυτό συμβεί θα φωνάζουν: «Δεν έχουμε πια βασιλιά, γιατί δεν υπακούσαμε στον Κύριο. Αλλά εδώ που φτάσαμε, τι να μας κάνει ο βασιλιάς;»
4 Να σας πω: Θα βγάζει λόγους, όρκους θα δίνει ψεύτικους, θα κάνει συμμαχίες, και της δικαιοσύνης η απόδοση θα μοιάζει με φαρμακερό φυτό που μες στ’ αυλάκια των αγρών φυτρώνει.
5 Θα τρέμουν της Σαμάρειας οι κάτοικοι γι’ αυτό που θα συμβεί στης Βαιθ-Αυέν το μόσχο. Οι λατρευτές του θα πενθήσουνε γι’ αυτό και θα θρηνήσουν οι ιερείς, όταν θα του αφαιρεθεί η λαμπρότητά του.
6 Το μοσχάρι θα το μεταφέρουν στην Ασσυρία, δώρο για το μεγάλο βασιλιά. Θ’ απογοητευθεί ο Εφραΐμ, θα ντροπιαστεί ο λαός του Ισραήλ για το είδωλο που λάτρεψε.
7 Του βασιλιά η πόλη, η Σαμάρεια, θα εξαφανιστεί σαν το κλαρί, που τα νερά το παίρνουν.
8 Οι τόποι οι ιεροί, που έγιναν αιτία ν’ αμαρτήσει ο Ισραήλ, θα ερημωθούν. Αγκάθια και τριβόλια θα φυτρώσουν στους βωμούς τους. Τότε θα πούνε στα βουνά: «Σκεπάστε μας!» και στους λόφους: «Πάνω μας πέστε!»
9 Ο Κύριος λέει: «Από την εποχή της Γαβαά αμαρτάνεις, Ισραήλ, δεν έχεις αλλάξει από τότε. Γι’ αυτό και θα σας βρει ο πόλεμος εκεί στη Γαβαά, επαναστάτες!
10 Έχω αποφασίσει να σας τιμωρήσω. Θα συγκεντρώσω εναντίον σας τους λαούς και θα σας αιχμαλωτίσουν, γιατί αμαρτήσατε επανειλημμένα».
11 Ο Κύριος λέει: «Ήταν ο Εφραΐμ σαν νεαρή αγελάδα, που είχε μάθει ν’ απολαμβάνει τη δουλειά στο αλώνι. Όταν πέρασα δίπλα κι είδα τον όμορφο τράχηλό της, έβαλα στη σκληρή δουλειά τον Εφραΐμ· έζεψα τον Ιούδα να οργώνει και τον Ιακώβ να σβαρνίζει.
12 “Να σπέρνετε”, τους είπα, “δικαιοσύνη, ώστε να θερίσετε καρπούς ανάλογους της αγάπης σας. Κάντε καινούργια αρχή, όπως ο αγρότης το καινούργιο του χωράφι ετοιμάζει. Είναι καιρός σ’ εμένα, τον Κύριο, να στραφείτε κι εγώ τις ευλογίες μου πλούσιες πάνω σας θα τις σκορπίσω”.
13 «Αλλά εσείς σπείρατε αδικία κι έτσι τη συμφορά θερίσατε· φάγατε της κακίας σας τον καρπό. Κάνατε του κεφαλιού σας και στηριζόσασταν στο πλήθος των πολεμιστών σας.
14 Γι’ αυτό και του πολέμου ο κρότος μέσα στις πόλεις σας θα μπει και θα καταστραφούν όλα τα φρούριά σας όπως η Βαιθ-Αρβέλ, που καταστράφηκε από τον Σωλμάν, σ’ εκείνη εκεί τη μάχη, που οι μανάδες σφαγιάζονταν μαζί με τα παιδιά τους.
15 Το ίδιο θα συμβεί και σ’ εσάς, λαέ του Ισραήλ, εξαιτίας της Βαιθήλ και της μεγάλης σας κακίας. Τη μέρα της μάχης, πριν ο ήλιος ανατείλει, ο βασιλιάς σας θ’ αφανιστεί».