12 Ώστε, ο μεν θάνατος ενεργείται μέσα σε μας, η ζωή όμως μέσα σε σας.
13 Έχοντας, όμως, το ίδιο πνεύμα τής πίστης, σύμφωνα με το γραμμένο: «Πίστεψα, γι’ αυτό και μίλησα», και εμείς πιστεύουμε, γι’ αυτό και μιλάμε·
14 ξέροντας ότι αυτός που ανέστησε τον Kύριο Iησού, θα αναστήσει και εμάς διαμέσου τού Iησού, και θα μας παραστήσει μαζί σας.
15 Eπειδή, τα πάντα είναι για σας· ώστε, η χάρη πουπλεόνασε, εξαιτίας τής ευχαριστίας των περισσότερων, να περισσεύσει για τη δόξα τού Θεού.
16 Γι’ αυτό, δεν αποκάμνουμε· αλλά, αν και ο εξωτερικός μας άνθρωπος φθείρεται, ο εσωτερικός όμως ανανεώνεται ημέρα με την ημέρα.
17 Eπειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, από υπερβολή σε υπερβολή, αιώνιο βάρος δόξας·
18 για τον λόγο ότι, εμείς δεν ατενίζουμε σ’ αυτά που βλέπονται, αλλά σ’ αυτά που δεν βλέπονται· επειδή, αυτά που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, ενώ αυτά που δεν βλέπονται είναι αιώνια.