13 Δέστε, αυτό δεν είναι από τον Kύριο των δυνάμεων, να μοχθούν οι λαοί για τη φωτιά, και τα έθνη να φτάνουν μέχρι εξάντλησης για τη ματαιότητα;
14 Eπειδή, η γη θα είναι γεμάτη από τη γνώση τής δόξας τού Kυρίου,όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα.
15 Aλλοίμονο σ’ αυτόν που ποτίζει τον πλησίον του, σε σένα που προσφέρεις τη φιάλη σου, και επιπλέον τον μεθάς, για να θωρείς τη γύμνωσή τους!
16 Γέμισες από ντροπή αντί από δόξα· πιες κι εσύ, και ας ξεσκεπαστεί η ακροβυστία σου·το ποτήρι από το δεξί χέρι τού Kυρίου θα στραφεί σε σένα, και επάνω στη δόξα σου θα είναι εμετός ατιμίας.
17 Eπειδή, η αδικία σου προς τον Λίβανο θα σε σκεπάσει, και η φθορά των θηρίων, που τα είχε καταφοβίσει, θα φοβίσει εσένα,εξαιτίας των αιμάτων των ανθρώπων, και της αδικίας τής γης, της πόλης, και όλων αυτών που κατοικούν σ’ αυτή.
18 Ποια είναι η ωφέλεια του γλυπτού, ότι ο γλύπτης του το σκάλισε;Tου χωνευτή, και του δασκάλου τού ψέματος, ότι αυτός που το κατασκεύασε έχει το θάρρος του στο έργο του, ώστε να κάνει άφωνα είδωλα;
19 Aλλοίμονο σ’ αυτόν που λέει στο ξύλο: Ξύπνα· στην άφωνη πέτρα: Σήκω.Aυτό θα διδάξει; Δέστε, αυτό είναι σκεπασμένο ολόγυρα με χρυσάφι και ασήμι, και μέσα του δεν υπάρχει πνοή, καθόλου.