6 διότι αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἔχυσαν, καὶ αἷμα τοὺς ἔδωκες νὰ πιοῦν· τοὺς ἀξίζει».
7 Καὶ ἄκουσα τὸ θυσιαστήριον νὰ λέγῃ, «Ναί, Κύριε Θεὲ Παντοκράτορ, ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι εἶναι αἱ κρίσεις σου».
8 Ὁ τέταρτος ἄγγελος ἔχυσε τὴν φιάλην του εἰς τὸν ἥλιον καὶ τοῦ ἐπετράπη νὰ κάψῃ τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὴν ζέστη.
9 Καὶ ἐκάησαν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν μεγάλη ζέστη καὶ ἐβλασφήμησαν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶχε ἐξουσίαν εἰς τὰς πληγὰς αὐτάς, καὶ δὲν μετενόησαν νὰ τὸν δοξάσουν.
10 Ὁ πέμπτος ἄγγελος ἔχυσε τὴν φιάλην του εἰς τὸν θρόνον τοῦ θηρίου καὶ ἐσκοτείνιασε τὸ βασίλειόν του· οἱ ἄνθρωποι ἐδάγκωναν τὶς γλῶσσές τους ἀπὸ τὸν πόνον,
11 καὶ ἐβλασφήμησαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ διὰ τοὺς πόνους των καὶ τὰ ἕλκη των ἀλλὰ δὲν μετενόησαν διὰ τὰς πράξεις των.
12 Ὁ ἕκτος ἄγγελος ἔχυσε τὴν φιάλην του εἰς τὸν ποταμὸν τὸν μεγάλον, τὸν Εὐφράτην· καὶ ἐξεράθηκαν τὰ νερά του, διὰ νὰ ἑτοιμασθῇ ὁ δρόμος διὰ τοὺς βασιλεῖς ἀπὸ τὴν Ἀνατολήν.